Jego imieniem nazwane są place, ulice, szkoły. Dla Słowaków był to symbol nadziei i lepszego życia. Sto lat temu w Uhrovcu urodził się ważny osobistość naszej historii Aleksander Dubček, który często odwiedzał ukochany Trenczyn.

Jeden dom rodzinny w Uhrovcu połączył dwóch wielkich - Ľudovíta Štúra i Alexandra Dubčka. W listopadzie zeszłego roku obchodziliśmy stulecie urodzin Dubczeka. Na jego cześć odbywały się różne imprezy w całej Słowacji. Nawet jego rodzinny region Trenczyn nie mógł się obejść. Zawsze zgłaszał się do swojej rodzimej klatki piersiowej i nie przegapił żadnej okazji, aby odwiedzić Trenczyn. W samym centrum miasta trenczyński fotograf Miloslav Abel zaprezentował wyjątkowe ujęcia Dubčka. – Po raz pierwszy spotkałem go na stadionie za mostami podczas meczu piłki nożnej w czerwcu 1968 roku. Zobaczyłem go, a ponieważ był wtedy bardzo popularny, stadion oklaskiwał go. Zdjęcia zabrałem do redakcji w poniedziałek. Tam ucieszyli się i kazali ich wezwać. Zostały opublikowane tydzień później, a znaczki prawdopodobnie pozostały w drukarni. Kiedy nadszedł sierpień 1968 r. i ukazały się specjalne numery Trenčianske noviny, wykorzystano jedno ze zdjęć z nagłówka z napisem: „Jesteśmy z tobą, bądź z nami”. Poznałem go jesienią tego roku na wystawie „Trenčín, miasto mody”, gdzie był z żoną, potem też sfotografowałem go na łyżwiarce przedwyborczej iw 1990 roku w Brezovej pod Bradlomem. Kiedy wracali z kopca, jednemu obywatelowi udało się go przytulić, mimo bezpieczeństwa, iw tym czasie również powstała jedna z wystawionych fotografii” – wspominał Abel, świeży mężczyzna po osiemdziesiątce.

Dubček pod zamkiem Matúša Cáka rozpoczął swoją karierę polityczną i tu właśnie wiodą swoje pierwsze kroki po powrocie z Moskwy w 1968 roku. Dwa lata później został pozbawiony wszystkich funkcji i przynależności związanych z jego działalnością polityczną, popadł w niełaskę i stał się celem inwigilacji i szpiegostwa przez ŠTB. Żył w izolacji przez 20 lat. Prześladowali go, stracili stopień wojskowy, skonfiskowali paszport i pracowali za płacę minimalną. W przypadku zdjęcia opublikowanego po meczu podobny los spotkał fotografa Abla. „Zaczęli mnie obwiniać. Nagle zabroniono mi wnoszenia zdjęć do redakcji. Ze strachu wolałem chować negatywy na strychu – powiedział.

Podczas gdy Dubček stał na politycznym piedestale Gentle Revolution w 1989 roku, Miloslav Abel mógł realizować swoją pasję - fotografię. Uchwycił kilka sportowych momentów, w Dubnicach nad Váhom miał swój własny serwis fotograficzny i do tej pory można go spotkać na wielu imprezach kulturalnych i towarzyskich w Trenczynie, gdzie uwieczniał ważne momenty z życia Trenczyna. Pielgrzymkę Aleksandra Dubčka ostatecznie przerwał wypadek drogowy 2 września 1992 roku, w którym zginął. „Zapamiętam go jako osobę, która potrafiła wpleść zabawne myśli w przemówienia” – podsumował Miloslav Abel.