Kiedy mówisz Lednické Rovne, są to nie tylko słynne huty szkła, ale także historyczny park, który kryje w swoim sercu tajemnice i kilka interesujących historycznych unikatów. Przeżył chwałę i złote czasy, ale także drugą stronę, kiedy popadł w ruinę. Jednak w ubiegłym roku gmina w pełni uruchomiła projekt jej rewitalizacji.

To wyjątkowe miejsce. Z powierzchnią 18,5 ha jest jednym z najbardziej autentycznych parków na Słowacji. Dzieli się na część dolną i górną. Kiedyś był to raj na ziemi.

Został założony przez hrabiego Jána Goberta Aspremont-Linden, który był w pełni zaangażowany w budowę wyjątkowego dzieła. Świątynia Minerwy, fosa Studni Neptuna, Zamek Rycerski, Dom Ruski, staw, kamienne mosty, domy furmana i ogrodnika, jezioro z biczami wodnymi, ceglane ogrodzenie ogrodu, a nawet wały chroniące przed Wagiem stopniowo budowano w parku. Piękno dopełniały drewniane konstrukcje – piramidy, mosty i wieżyczka, której nadano przymiotnik chiński carillon. Ogród botaniczny powierzył Antonowi Rochelowi, który sprowadził do szklarni ponad 2000 roślin z zagranicy. W swoje pragnienie włożył całe serce i ostatecznie pozostało w miejscu, które kochał. Podczas gdy jego ciało leży na wybrzeżu Morza Czarnego, jego serce znajduje się pod pomnikiem w samym parku.

Z biegiem lat zmieniali się właściciele dominantów Lednickich Równych, ale po każdym z nich coś pozostało w parku. Na przykład Mauzoleum Józefa Schreibera, założyciela słynnej huty szkła. Przez park przejeżdża nawet kolej. „Do I wojny światowej park służył tylko dworowi. Wtedy ludzie z okolicy zeszli na dół i zniszczyli niektóre rzeczy. Minerwa upadła pierwsza. Nie ma też szklarni, teraz jest plac zabaw. Zostaje nam park angielski, który przypomina dzikość – mówi Eva Kucejová z urzędu gminy, która ma park pod patrolem od 23 lat. Dominowała też sześcioramienna lipa, która według Kucejovej miała symbolizować sześcioro dzieci Schreibera. „Wtedy to po prostu dotarło do nas. Lipa ma jednak ponad trzysta lat, a Schreiber miał nawet ośmioro dzieci.”

Z pierwotnego kościoła z XVII wieku pozostała tylko wieża, z pozostałości dworu w innym miejscu zbudowano nowy kościół. Przez pięćdziesiąt lat park po prostu stał i popadał w ruinę. Ząb czasu miał na sobie dobry znak, bo nie miał mistrza. Słupy świątyni Minerwy blokowały przejście, a natura odegrała swoją rolę. Dwie wichury w 2002 i 2010 roku zniszczyły 180 drzew. „Dodatkowo w latach osiemdziesiątych ubiegłego wieku grób został splądrowany, porozrzucane były szkielety” – dodaje Eva Kucejová. „Może tak nie wygląda, ale zawsze dbaliśmy o park i wykonano tu dużo pracy. Naprawiliśmy kamienne mury, wykonaliśmy nowy dach na kościele, uratowaliśmy Świątynię Minerwy. Odnowiliśmy też Mauzoleum Józefa Schreibera – powiedział . Dziś park wreszcie świeci na lepsze czasy. Na podstawie badań architektonicznych gmina przygotowała dokumentację projektową jej odrestaurowania, otrzymując jednocześnie dotację z funduszy norweskich. Gra obejmuje nie tylko kompleksową rekonstrukcję, ale także budowę pełnej przygód Szklanej Ścieżki oraz, jeśli pozwalają na to możliwości, także szklanego labiryntu w dolnej części. Rewitalizacja zieleni już się rozpoczęła, cały projekt planowany jest do 2023 roku.

Efektem projektu będzie odnowiony ważny element parku – hipodrom, tzw pomidor, który w pewien sposób łączy historię, naturę i sztukę szklarską w jedną całość. Usunięte stare i chore drzewa, ale przede wszystkim posadzone nowe, zapewnią cykl życia i zachowanie parku dla przyszłych pokoleń. „Chcemy częściowo przywrócić pierwotny stan tego ważnego zabytku kultury. Nowa, pomysłowa kompozycja stref rekreacyjnych nada temu miejscu jeszcze spokojniejszy i bardziej urokliwy charakter” – donosi z Lednickiej Prostej. Domowe huty szkła i światowa projektantka szkła Aesa Bjork współpracują z wioską, aby połączyć historię parku z przemysłem szklarskim, który ma ponad 100-letnią tradycję w wiosce. Podczas odbudowy chcą skupić się na zachowaniu tego, co wyjątkowe w parku – autentyczności. Park wciąż czeka na dłuższą metę, ale już okazuje się, że nadepnął na niego, aby przywrócić serce jego założycielowi.